Η ιστορία του Λιβαδοχωρίου


Η ιστορία του Λιβαδοχωρίου
Το Λιβαδοχώρι, μέχρι το 1928 ονομαζόταν Σακάφτσα, οικισμός (υψόμετρο. 20 μ. ) του νομού Σερρών, 26 χλμ. ΝΔ της πόλης των Σερρών. Διοικητικά ανοίκει στον Δήμο Ηράκλειας και έχει 560 κατοίκους (2001).
Στο χωριό υπάρχει μόνο Νηπιαγωγείο κι έτσι τα παιδιά που φοιτούν στο Δημοτικό Σχολείο πηγαίνουν στο Στρυμονικό. Από το Λιβαδοχώρι μέχρι σήμερα έχουν αναδειχθεί περίπου 20 επιστήμονες, οι οποίοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε διάφορα μέρη. Πρέπει ν' αναφερθεί ακόμη ότι υπάρχει εδώ Σύλλογος Ακτημόνων με το όνομα «Δήμητρα», καθώς επίσης κι ένας Σύλλογος Γυναικών.
Ο ενοριακός ναός είναι αφιερωμένος στην Αγία Τριάδα και τον φροντίζει με πολλή προσοχή κι επιμέλεια ο ιερέας του χωριού, ο π. Κωνσταντίνος Μπέσας.Πριν κλείσουμε την αναφορά μας αυτή στο Λιβαδοχώρι επιβάλλεται ν' αναφέρουμε το Μακεδονομάχο ηρωικό ιερέα του χωριού, τον Παπαπασχάλη ή καπετάν Ανδρούτσο. Η προσφορά του στον αγώνα ήταν πολύ σημαντική ειδικά για την περιοχή της Νιγρητας όπου δρούσε το αντάρτικο σώμα του. Τελικά έπεσε μαχόμενος ηρωικά στη σημερινή Νικόκλεια, στις 24 Φεβρουαρίου του 1907, όταν τον περικύκλωσαν μαζί' με τους έξι άνδρες του, κατόπιν προδοσίας Βουλγάρου πράκτορα, τουρκικά στρατιωτικά τμήματα.

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

Ανέκδοτο ... Ο ιδεολόγος Τεμπέλης

Είναι δυο φίλοι,
ο ένας εργατικός, ο άλλος τεμπέλης. Πιάνει λοιπόν ο εργατικός τον τεμπέλη και του λέει:
- Ρε φίλε τι θα γίνει τελικά με σένα, μια ζωή θα παραμένεις άνεργος;
- Δεν βρίσκω δουλειά, απαντά ο τεμπέλης.
- Ωραία, απαντά ο άλλος, σου βρήκα εγώ. Θα πας κλητήρας στο υπουργείο εσωτερικών...
- Εντάξει, απαντά ο τεμπέλης.
Ένα μήνα αργότερα ξανασυναντιούνται οι δυο φίλοι...- Τι έμαθα ρε; ρωτάει ο εργατικός, γιατί έφυγες από τη δουλειά που σου βρήκα;
- Να ρε φίλε, απαντάει ο άλλος, κάθε φορά που έμπαινε μέσα ο Καστανίδης έπρεπε να στέκομαι όρθιος και να χαιρετάω, ε… κουράστηκα και έφυγα.
- Εντάξει, απαντάει ο άλλος, σήμερα θα πας να πιάσεις δουλειά σε ένα περίπτερο. Θα κάθεσαι και θα πουλάς εμπορεύματα.
- ΟΚ, απαντά ο τεμπέλης.
Ένα μήνα αργότερα νέα συνάντηση των δυο φίλων, άνεργος πάλι ο τύπος.
- Λοιπόν άκουσε καλά τι θα σου πω, δηλώνει ο φίλος, για τελευταία φορά θα σε στείλω σε μια δουλειά που θα κάθεσαι όλη μέρα και δεν θα κάνεις τίποτα: φύλακας σε νεκροταφείο.
- Α!!! αυτή μάλιστα είναι δουλειά, απαντά ο τεμπέλης.
Ένα μήνα αργότερα, νέα συνάντηση των δυο φίλων, άνεργος πάλι ο τεμπέλης
- Τι έγινε αυτή τη φορά ρωτάει έξαλλος ο φίλος του και μη μου πεις ότι κουραζόσουν και κει γιατί θα σε σκοτώσω…
- Άκου να δεις ρε φίλε, απαντά ο τεμπέλης. Καθόμουνα όλη μέρα σε μια καρέκλα και όπου και αν γύριζα το κεφάλι μου έβλεπα γύρω μου επιγραφές που έλεγαν: ΕΔΩ ΑΝΑΠΑΥΕΤΑΙ ο τάδε, ΕΔΩ ΑΝΑΠΑΥΕΤΑΙ ο δείνα… Μου δημιουργήθηκε λοιπόν η εντύπωση ότι ο μόνος που δούλευε εκεί μέσα ήμουν εγώ!
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)