Η ιστορία του Λιβαδοχωρίου


Η ιστορία του Λιβαδοχωρίου
Το Λιβαδοχώρι, μέχρι το 1928 ονομαζόταν Σακάφτσα, οικισμός (υψόμετρο. 20 μ. ) του νομού Σερρών, 26 χλμ. ΝΔ της πόλης των Σερρών. Διοικητικά ανοίκει στον Δήμο Ηράκλειας και έχει 560 κατοίκους (2001).

Στο χωριό υπάρχει μόνο Νηπιαγωγείο κι έτσι τα παιδιά που φοιτούν στο Δημοτικό Σχολείο πηγαίνουν στο Στρυμονικό. Από το Λιβαδοχώρι μέχρι σήμερα έχουν αναδειχθεί περίπου 20 επιστήμονες, οι οποίοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε διάφορα μέρη. Πρέπει ν' αναφερθεί ακόμη ότι υπάρχει εδώ Σύλλογος Ακτημόνων με το όνομα «Δήμητρα», καθώς επίσης κι ένας Σύλλογος Γυναικών.
Ο ενοριακός ναός είναι αφιερωμένος στην Αγία Τριάδα και τον φροντίζει με πολλή προσοχή κι επιμέλεια ο ιερέας του χωριού, ο π. Κωνσταντίνος Μπέσας.Πριν κλείσουμε την αναφορά μας αυτή στο Λιβαδοχώρι επιβάλλεται ν' αναφέρουμε το Μακεδονομάχο ηρωικό ιερέα του χωριού, τον Παπαπασχάλη ή καπετάν Ανδρούτσο. Η προσφορά του στον αγώνα ήταν πολύ σημαντική ειδικά για την περιοχή της Νιγρητας όπου δρούσε το αντάρτικο σώμα του. Τελικά έπεσε μαχόμενος ηρωικά στη σημερινή Νικόκλεια, στις 24 Φεβρουαρίου του 1907, όταν τον περικύκλωσαν μαζί' με τους έξι άνδρες του, κατόπιν προδοσίας Βουλγάρου πράκτορα, τουρκικά στρατιωτικά τμήματα.

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

Προς Δήμαρχο Πέτρο Αγγελίδη ....ενταύθα

Αγαπητοί  Σερραίοι
Με αφορμή  τις κωμικοτραγικές σκηνές που εξελίχθηκαν στο στρατόπεδο Παπαλουκά, όπου εκατοντάδες  συμπολίτες μας συνωστίζονταν να αγοράσουν  ένα σακί  πατάτες  ένιωσα την ανάγκη να εκφράσω  την οργή και την αγανάκτηση  μου για την απαράδεκτη  κατάσταση  που συνεχίζουν να μας οδηγούν κάποιοι.
Για ακόμη μια φορά εδώ στον τόπο μας  η επιπολαιότητα με την οποία ενεργούν  παράγοντες θεσμικοί της κοινωνίας μας  σε.....

συνδυασμό  με την απειρία σε οργανωτικό επίπεδο που έχουν κάποιοι άλλοι σε καίριους τομείς της καθημερινότητας ,μας  οδήγησαν και  μας οδηγούν  ως λαό στην απώλεια της όποιας αξιοπρέπειας μας έχει απομείνει μετά τα όσα δεινά  που περνάμε καθημερινά.
Κυριολεκτικά έχουμε αφοπλιστεί από τις όποιες αντιστάσεις διαθέταμε  και  πραγματικά έχουμε γίνει το κλοτσοσκούφι όλων εκείνων  των  καιροσκόπων  και  επιτήδειων  που σαν τα τσακάλια  καιροφυλακτούν  πάνω από το θήραμα τους.
Ως κοινωνία έχουμε πληγεί ανεπανόρθωτα και συνεχίζουμε την κατηφόρα με ιλιγγιώδεις ρυθμούς.  Αλλά όλα έχουν και κάποιο τέλος ,έχουν και κάποια όρια.
Παρατηρώντας  λοιπόν όλο αυτό το πλήθος  ερχόταν  μπροστά μου σκηνές από την διανομή τροφίμων  που γίνεται στις εξαθλιωμένες  χώρες κάπου στην Αφρική όπου πεινασμένοι σπρώχνονται γύρω  από τα φορτηγά  και με σηκωμένα τα χέρια παρακαλούν για να τους δώσουν  τρόφιμα. Η  διαφορά με αυτά που διαδραματίζονταν στο Παπαλουκά είναι ότι τα χέρια των Σερραίων κρατούσαν πεντάευρα, δεκάευρα και εικοσάευρα .
Οργή και αγανάκτηση είναι τα συναισθήματα που πλημμυρίζουν κάθε λογικό άνθρωπο όταν βλέπει πως κάποιοι είτε εκ προθέσεως είτε για λόγους  ανικανότητας  διαχείρισης καταστάσεων  προκαλούνε το  τσαλάκωμα της αξιοπρέπειας  των συνανθρώπων τους.
Συμπολίτες   μας  όλων των ηλικιών  ανεξαρτήτως  φύλου  και κοινωνικής τάξεως είχαν προσέλθει οικιοθελώς με ένα και μοναδικό σκοπό, την αγορά ενός  από τα ποιο διαδεδομένα προϊόντα σε  τιμές απολύτως  προσιτές . Μέχρις εδώ όλα  θεμιτά  αλλά η αντιμετώπιση  τους  από τους  διοργανωτές  της  ήταν απαράδεκτος  και καταδικαστέος. Αντί  όλα  να κυλίσουν όμορφα με «καλημέρα», «ευχαριστώ» και «παρακαλώ» παραλίγο να βλέπαμε και προπηλακισμούς .
Είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με αρκετούς  και όλοι συγκλίνανε στο συμπέρασμα ότι  αυτά  που βιώνουμε είναι  ένα μικρό δείγμα  του τι  συμβαίνει σήμερα στην νεότερη ιστορία μας. Παράλληλα όμως είναι και  αξιοπερίεργο το ότι  τα υπομένουμε χωρίς καμιά αντίδραση, αν και οι περισσότεροι  εκφράζουν  τον φόβο  τους   ότι  ίσως  όταν  πλέον θα αντιδράσουμε θα γίνει με βίαιο τρόπο και αυτό σίγουρα δεν θα είναι για κανέναν  καλό.
Είναι  πλέον απαιτητό από τις τρέχουσες συνθήκες  ότι πρέπει να διοχετεύσουμε την αντίδρασή μας  δημιουργικά αντί να  την εξαντλούμαι μόνο στην κριτική του τι συμβαίνει γύρω μας .
Έκκληση  προς  όλους ότι  πρέπει πλέον να  συμμετέχουμε ενεργά  και  μέσα  από την  ένταξή μας  σε διάφορες ομάδες, συλλόγους και ,κινήσεις  πολιτών  με τους ίδιους προβληματισμούς  να δώσουμε  εμείς οι ίδιοι τις λύσεις και όχι να γινόμαστε τα άβουλα πιόνια  των διαφόρων  ανευθυνουπεύθυνων.
Οι δικαιολογίες έχουν πια στερέψει.
Ώρα για δράση.
Φιλικούς χαιρετισμούς σε όλους.
Λογοθετίδης  Κοσμάς
Οικογενειάρχης ,πατέρας, Σερραίος δημότης ,Έλλην  πολίτης.
Email: koslogo@hotmail.gr

Πηγι . http://serraia.blogspot.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου