Η ιστορία του Λιβαδοχωρίου


Η ιστορία του Λιβαδοχωρίου
Το Λιβαδοχώρι, μέχρι το 1928 ονομαζόταν Σακάφτσα, οικισμός (υψόμετρο. 20 μ. ) του νομού Σερρών, 26 χλμ. ΝΔ της πόλης των Σερρών. Διοικητικά ανοίκει στον Δήμο Ηράκλειας και έχει 560 κατοίκους (2001).
Στο χωριό υπάρχει μόνο Νηπιαγωγείο κι έτσι τα παιδιά που φοιτούν στο Δημοτικό Σχολείο πηγαίνουν στο Στρυμονικό. Από το Λιβαδοχώρι μέχρι σήμερα έχουν αναδειχθεί περίπου 20 επιστήμονες, οι οποίοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε διάφορα μέρη. Πρέπει ν' αναφερθεί ακόμη ότι υπάρχει εδώ Σύλλογος Ακτημόνων με το όνομα «Δήμητρα», καθώς επίσης κι ένας Σύλλογος Γυναικών.
Ο ενοριακός ναός είναι αφιερωμένος στην Αγία Τριάδα και τον φροντίζει με πολλή προσοχή κι επιμέλεια ο ιερέας του χωριού, ο π. Κωνσταντίνος Μπέσας.Πριν κλείσουμε την αναφορά μας αυτή στο Λιβαδοχώρι επιβάλλεται ν' αναφέρουμε το Μακεδονομάχο ηρωικό ιερέα του χωριού, τον Παπαπασχάλη ή καπετάν Ανδρούτσο. Η προσφορά του στον αγώνα ήταν πολύ σημαντική ειδικά για την περιοχή της Νιγρητας όπου δρούσε το αντάρτικο σώμα του. Τελικά έπεσε μαχόμενος ηρωικά στη σημερινή Νικόκλεια, στις 24 Φεβρουαρίου του 1907, όταν τον περικύκλωσαν μαζί' με τους έξι άνδρες του, κατόπιν προδοσίας Βουλγάρου πράκτορα, τουρκικά στρατιωτικά τμήματα.

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2015

Το Μάτιασμα



Ο φόβος τους ματιάσματος είναι ριζωμένος σχεδόν σε κάθε άνθρωπο.
Και εκείνοι που δεν πιστεύουν σ αυτό, πιστεύουν σε κάτι άλλο, στο "κακό μάτι", που είναι το ίδιο. Πολλές φορές λέμε, όταν βλέπουμε κάτι το ωραίο και το θαυμάζουμε, "φτου, να μη ματιαστεί". Από τους αρχαιοτάτους χρόνους (3.000 π.Χ), οι διάφοροι λαοί φοβόντουσαν....
το μάτιασμα. Στη Σουμερία πίστευαν ότι η θεά της κακίας σκότωσε μόνο με μία ματιά της τη θεά του έρωτα. Μα και οι Ασσύριοι και οι Βαβυλώνιοι, φοβόταν τους δαίμονες που έμεναν στα νεκροταφεία, στις σπηλιές και στα βουνά, που είχαν τη δύναμη να σκοτώσουν ή να κάνουν το μεγαλύτερο κακό μόνο με μια ματιά τους.
Στην Εκκλησία μας, την ορθόδοξη, υπάρχει στο Ευχολόγιο, ευχή για τη λύση του ματιάσματος που μαζί με τα άλλα λέει: "...πάσαν οφθαλμόν επιβουλήν και απέλασαν πάσαν διαβολικής ενέργειαν, πάσαν σατανικήν έφοδον και πάσαν επιβουλήν, περιέργειαν τε πονηράν και βλάβηνβασκάνιναν τον κακοποιών και πονηράν ανθρώπων...".
Ξέρουμε, ότι ο βάτραχος με μια ματιά σκοτώνει το αηδόνι, ενώ αυτό δεν το έχουν άλλα ζώα. Έτσι και στον άνθρωπο δεν ματιάζουν όλοι, όπως και δεν ματιάζονται όλοι.
Ποιοι, λοιπόν, ματιάζουν;
Ποιοι έχουν τα μάτια των βατράχων που μπορούν με μια ματιά τους να φέρουν το κακό - το "κακό μάτι";
Οι λαϊκές παραδόσεις μας λένε ότι ο άνθρωπος που ματιάζει πρέπει να έχει κάποιο ελάττωμα, π.χ. να είναι αλλήθωρος, να έχει μάτια γουρλωμένα σαν του βάτραχου, να είναι καμπούρης κ.α.
Αυτοί είναι που ματιάζουν.
Ας δούμε τώρα ποιοι ματιάζονται.
Τα θύματα του "κακού ματιού" είναι ακριβώς αντίθετα απ αυτούς που ματιάζουν.
Δηλαδή, είναι όμορφα, έχουν δύναμη, τα παιδιά, οι νέοι, οι γυναίκες σε κατάσταση εγκυμοσύνης, οι πλούσιοι, οι τυχεροί σε διάφορα τυχερά παιχνίδια κ. α.
Το "κακό μάτι" μπορεί να πιάσει και τα ζώα, όπως την αγελάδα, το άλογο, το πρόβατο, το σκύλο και άλλα πολλά.
Αυτό το "κακό μάτι" που έχει τις ρίζες του;
Από πού ξεκινάει;
Πολλοί πιστεύουν ότι οι ρίζες του χάνονται στο πέρασμα των αιώνων.
Άλλοι πάλι λένε ότι προέρχεται από τον κανιβαλισμό, άποψη την οποία υποστηρίζουν και οι ερευνητές.
Από τα αρχαία χρόνια που ο άνθρωπος ανακάλυψε το "κακό μάτι", προσπάθησε να φυλαχτεί από αυτό με διάφορα φυλαχτά, με χάντρες χρωματιστές ή με κάτι άλλο, ακόμη και με σκόρδα που κρεμάνε στα σπίτια τους μερικοί...
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)