Η ιστορία του Λιβαδοχωρίου


Η ιστορία του Λιβαδοχωρίου
Το Λιβαδοχώρι, μέχρι το 1928 ονομαζόταν Σακάφτσα, οικισμός (υψόμετρο. 20 μ. ) του νομού Σερρών, 26 χλμ. ΝΔ της πόλης των Σερρών. Διοικητικά ανοίκει στον Δήμο Ηράκλειας και έχει 560 κατοίκους (2001).
Στο χωριό υπάρχει μόνο Νηπιαγωγείο κι έτσι τα παιδιά που φοιτούν στο Δημοτικό Σχολείο πηγαίνουν στο Στρυμονικό. Από το Λιβαδοχώρι μέχρι σήμερα έχουν αναδειχθεί περίπου 20 επιστήμονες, οι οποίοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε διάφορα μέρη. Πρέπει ν' αναφερθεί ακόμη ότι υπάρχει εδώ Σύλλογος Ακτημόνων με το όνομα «Δήμητρα», καθώς επίσης κι ένας Σύλλογος Γυναικών.
Ο ενοριακός ναός είναι αφιερωμένος στην Αγία Τριάδα και τον φροντίζει με πολλή προσοχή κι επιμέλεια ο ιερέας του χωριού, ο π. Κωνσταντίνος Μπέσας.Πριν κλείσουμε την αναφορά μας αυτή στο Λιβαδοχώρι επιβάλλεται ν' αναφέρουμε το Μακεδονομάχο ηρωικό ιερέα του χωριού, τον Παπαπασχάλη ή καπετάν Ανδρούτσο. Η προσφορά του στον αγώνα ήταν πολύ σημαντική ειδικά για την περιοχή της Νιγρητας όπου δρούσε το αντάρτικο σώμα του. Τελικά έπεσε μαχόμενος ηρωικά στη σημερινή Νικόκλεια, στις 24 Φεβρουαρίου του 1907, όταν τον περικύκλωσαν μαζί' με τους έξι άνδρες του, κατόπιν προδοσίας Βουλγάρου πράκτορα, τουρκικά στρατιωτικά τμήματα.

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Κατάφεραν να δημιουργήσουν μια νέα τάξη: Διαβάστε πώς μας καταντήσανε...

Όπως αναφέρεται στο "Έθνος", 20.000 άνθρωποι κοιμούνται στο δρόμο, στο αυτοκίνητό τους, σε αποθήκες και ξενώνες, νέοι άνθρωποι που έχασαν τη δουλειά τους αλλά και εργαζόμενοι που απολύθηκαν λίγο πριν πάρουν σύνταξη καθώς η ανεργία φέρνει ολοένα και περισσότερο κόσμο στα πρόθυρα της εξαθλίωσης.
Άνθρωποι της διπλανής πόρτας που η κρίση τους έσπρωξε στο περιθώριο και η ζωή τους άλλαξε από τη μια στιγμή στην άλλη. Όλα έγιναν αέρας και τώρα περιμένουν στις ουρές για ένα πιάτο ζεστό φαγητό. Και πόσοι ακόμη άνθρωποι ψάχνουν κάθε μέρα στα σκουπίδια και γυρνάνε στα στενά της πόλης ψάχνοντας μια γωνιά ήσυχη για να περάσουν το βράδυ. 

Όλοι αυτοί που κοιμούνται στα παγκάκια δεν υπήρχαν πριν την κρίση. Η ανεργία τους κατάντησε έτσι και είναι τόσο υπερήφανοι ή ίσως και να ντρέπονται και έχουν απομακρυνθεί από συγγενείς και φίλους 

Και σκεφτείτε ότι αυτό που συμβαίνει δεν είναι κρίση, αλλά είναι ένα μόνιμο γεγονός και θα πρέπει να βρουν δύναμη να σταθούν ξανά στα πόδια τους. Το θέμα μας είναι από που να την αντλήσουν.

Κουράγιο Έλληνες...

Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)