Η ιστορία του Λιβαδοχωρίου


Η ιστορία του Λιβαδοχωρίου
Το Λιβαδοχώρι, μέχρι το 1928 ονομαζόταν Σακάφτσα, οικισμός (υψόμετρο. 20 μ. ) του νομού Σερρών, 26 χλμ. ΝΔ της πόλης των Σερρών. Διοικητικά ανοίκει στον Δήμο Ηράκλειας και έχει 560 κατοίκους (2001).

Στο χωριό υπάρχει μόνο Νηπιαγωγείο κι έτσι τα παιδιά που φοιτούν στο Δημοτικό Σχολείο πηγαίνουν στο Στρυμονικό. Από το Λιβαδοχώρι μέχρι σήμερα έχουν αναδειχθεί περίπου 20 επιστήμονες, οι οποίοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε διάφορα μέρη. Πρέπει ν' αναφερθεί ακόμη ότι υπάρχει εδώ Σύλλογος Ακτημόνων με το όνομα «Δήμητρα», καθώς επίσης κι ένας Σύλλογος Γυναικών.
Ο ενοριακός ναός είναι αφιερωμένος στην Αγία Τριάδα και τον φροντίζει με πολλή προσοχή κι επιμέλεια ο ιερέας του χωριού, ο π. Κωνσταντίνος Μπέσας.Πριν κλείσουμε την αναφορά μας αυτή στο Λιβαδοχώρι επιβάλλεται ν' αναφέρουμε το Μακεδονομάχο ηρωικό ιερέα του χωριού, τον Παπαπασχάλη ή καπετάν Ανδρούτσο. Η προσφορά του στον αγώνα ήταν πολύ σημαντική ειδικά για την περιοχή της Νιγρητας όπου δρούσε το αντάρτικο σώμα του. Τελικά έπεσε μαχόμενος ηρωικά στη σημερινή Νικόκλεια, στις 24 Φεβρουαρίου του 1907, όταν τον περικύκλωσαν μαζί' με τους έξι άνδρες του, κατόπιν προδοσίας Βουλγάρου πράκτορα, τουρκικά στρατιωτικά τμήματα.

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

Γιατί οι άντρες δεν μιλούν για τα προβληματά τους .



Η διστακτικότητα των ανδρών να συζητήσουν με τις συντρόφους τους τα προβλήματά τους δεν οφείλεται σε ντροπή ή αδιαφορία, αλλά στο ότι πολύ απλά δεν βλέπουν ποιο είναι το νόημα, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.

  Μάλιστα η τακτική αυτή δεν είναι κάτι που αποκτούν μεγαλώνοντας, αλλά κάτι που αναπτύσσουν κατά την παιδική ηλικία. Όπως έδειξε η μελέτη, ενώ τα κορίτσια πιστεύουν πως μιλώντας όλη την ώρα για τα προβλήματά τους θα αισθανθούν καλύτερα, τα αγόρια πιστεύουν ότι η τακτική αυτή είναι χάσιμο χρόνου και επιεικώς «περίεργη».

  «Επί χρόνια, οι ψυχολόγοι επέμεναν ότι τα αγόρια και οι άντρες θα ήθελαν να μιλούν για τα προβλήματά τους, αλλά διστάζουν από ντροπή ή επειδή δεν θέλουν να δείξουν αδύναμοι»δήλωσε η δρ Αμάντα Ρόουζ, από το Πανεπιστήμιο του Μιζούρι, που έκανε τη σχετική έρευνα.

  «Εντούτοις, όταν ρωτήσαμε νέους ανθρώπους για τις απόψεις τους για το όλο θέμα, τα αγόρια δεν εξέφρασαν περισσότερο φόβο ή δυσφορία απ’ ό,τι τα κορίτσια. Αντιθέτως, οι απαντήσεις τους έδειξαν πως δεν θεωρούν ιδιαιτέρως χρήσιμη την εξωτερίκευση όσων τα απασχολούν».

  Η δρ Ρόουζ εκτιμά πως τα ευρήματα της μελέτης εξηγούν γιατί άντρες και γυναίκες έχουν τόσο διαφορετικούς τρόπους αντιμετώπισης των προβλημάτων στις σχέσεις τους.

  «Οι γυναίκες κατά κανόνα πιέζουν τους συντρόφους τους να μοιραστούν μαζί τους τις ανησυχίες τους, επειδή πιστεύουν πως με αυτό τον τρόπο θα αισθανθούν καλύτερα και θα βρουν μια λύση», είπε.

  «Οι σύντροφοί τους, όμως, κατά κανόνα δεν ενδιαφέρονται, διότι πιστεύουν πως με τον καιρό η κατάσταση θα βελτιωθεί εγγενώς. Έτσι προκαλούνται καυγάδες στα ζευγάρια, καθώς η γυναίκα συχνά εκλαμβάνει την εσωστρέφεια του συντρόφου της ως αδιαφορία».

  Επιπλέον, «πολλοί άντρες πιστεύουν πως όσο συζητούν ένα πρόβλημα σχέσεως, τόσο χειρότερο το κάνουν. Έτσι, προτιμούν να ασχοληθούν με κάτι άλλο, ώστε να ξεφύγει το μυαλό τους και να μειωθεί η ένταση», πρόσθεσε.

  Η δρ Ρόουζ πιστεύει πως τα ευρήματά της είναι ευκαιρία για να μάθουν οι άντρες πως μερικές φορές είναι καλό να μιλούν – και οι γυναίκες πως είναι κουραστικό να μιλάνε διαρκώς για ό,τι τις απασχολεί.
Πηγή: ygeia.tanea.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου