Η ιστορία του Λιβαδοχωρίου


Η ιστορία του Λιβαδοχωρίου
Το Λιβαδοχώρι, μέχρι το 1928 ονομαζόταν Σακάφτσα, οικισμός (υψόμετρο. 20 μ. ) του νομού Σερρών, 26 χλμ. ΝΔ της πόλης των Σερρών. Διοικητικά ανοίκει στον Δήμο Ηράκλειας και έχει 560 κατοίκους (2001).

Στο χωριό υπάρχει μόνο Νηπιαγωγείο κι έτσι τα παιδιά που φοιτούν στο Δημοτικό Σχολείο πηγαίνουν στο Στρυμονικό. Από το Λιβαδοχώρι μέχρι σήμερα έχουν αναδειχθεί περίπου 20 επιστήμονες, οι οποίοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε διάφορα μέρη. Πρέπει ν' αναφερθεί ακόμη ότι υπάρχει εδώ Σύλλογος Ακτημόνων με το όνομα «Δήμητρα», καθώς επίσης κι ένας Σύλλογος Γυναικών.
Ο ενοριακός ναός είναι αφιερωμένος στην Αγία Τριάδα και τον φροντίζει με πολλή προσοχή κι επιμέλεια ο ιερέας του χωριού, ο π. Κωνσταντίνος Μπέσας.Πριν κλείσουμε την αναφορά μας αυτή στο Λιβαδοχώρι επιβάλλεται ν' αναφέρουμε το Μακεδονομάχο ηρωικό ιερέα του χωριού, τον Παπαπασχάλη ή καπετάν Ανδρούτσο. Η προσφορά του στον αγώνα ήταν πολύ σημαντική ειδικά για την περιοχή της Νιγρητας όπου δρούσε το αντάρτικο σώμα του. Τελικά έπεσε μαχόμενος ηρωικά στη σημερινή Νικόκλεια, στις 24 Φεβρουαρίου του 1907, όταν τον περικύκλωσαν μαζί' με τους έξι άνδρες του, κατόπιν προδοσίας Βουλγάρου πράκτορα, τουρκικά στρατιωτικά τμήματα.

Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012

Επεσε το ταβανι στο κεφαλι μου

Οχι δεν ειναι η γνωστη παροιμια που λεμε συνηθως οταν συμβαινει κατι ξαφνικο,ειναι αυτο που συνεβη αποψε το βραδυ την ωρα που ειχα πεσει για να κοιμηθω.

Ξαφνικα ακουσα ενα μεγαλο κροτο,στην αρχη πιστεψα οτι ειχαν πεσει τα κατσαρολικα απο την πιατοθηκη στο πατωμα και σηκωθηκα να τα μαζεψω.

Οχι ομως δεν ηταν αυτο,ειχε πεσει ολος ο σοβας της κουζινας απο το ταβανι στο πατωμα και παντου,υπηρχαν κομματια οπου μπορουσα να δω,ταραχτηκα,γρουσουζια σκεφτηκα,τι μπορει να προκαλεσε αυτη την ζημια.
Αφησα τα ονειρα για υπνο στην ακρη και αρχισα σιγα σιγα να μαζευω τα κομματια και κομματακια απο παντου,στην αρχη τα ειχα χασει δεν ηξερα αν καταφερω να τα μαζεψω,η κουζινα ηταν σαν βομβαρδισμενη,εκει που τα μαζευα επεσε και το υπολοιπο κομματι ευτυχως οχι στο κεφαλι μου και ετσι ξαναρχισα να μαζευω το αμαζευτο αυτο χαλι.

Μετα απο δυο ωρες η κουζινα μοιαζει λιγο με οτι θυμομουν,φυσικα στο ταβανι κρεμεται ακομα ενα μεγαλο κομματι που στηριζε το ηλεκτρικο καλωδιο,το τυλιξα με μια σακκουλα σκουπιδιων και το αφησα εκει,δεν μπορεσα να το βγαλω.

Ωραια σκεφτηκα,ηταν που ηταν ερειπιο το σπιτι τωρα αρχιζει και κατεδαφιζεται και απο μονο του,δεν θα χρειαστει να πληρωσω.

Μαλλον η υπερβολικη υγρασια δημιουργησε αυτο το προβλημα,αν και μια υπονοια που εχω ειναι οτι μπορει να δημιουργηθηκε απο την ανακαινηση του επανω διαμερισματος.

Μολις τελειωσα,που ορεξη να κοιμηθω,αν τελικα εχεις τυχη αυτη σου δειχνει τον δρομο σε καθε ευκαιρια.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου